די מולאַטטאָ איז אַלע אַזוי דראָבנע, ניט נאָר איר טיץ, אָבער אויך איר מינק און טאָכעס. און וואָס וועגן איר טאַליע, וואָס אַ טאַליע, פּונקט ווי אַ מוראַשקע ס טאַליע. אלעס אינגאנצן האט די ענג פיס געכאפט סתם א משוגענער פון אזא פיק. נאָר זי איז געװען די אײנציקע, װאָס האָט געקרימט, און דער מאַן איז געװען גאָר אַ הילצערנער, מיט אַזאַ פּיצל און אַ מולאַט לעבן איר? כ’האָב עס קוים געמאַכט ביזן סוף, אַלץ איז געווען געשוואָלן און שייגעץ, כ’האָב זיך כּמעט צען מאָל געמאַכט.
עס איז אַן ענטפער צו די אייביק קשיא: וואָס טאָן איר דאַרפֿן אַ גרויס פּאָץ, ווען איר שטענדיק האָבן אַ דילדאָ פון דיין באַליבסטע גרייס אין האַנט?
איך האב באמערקט אז דאס קליינע רויטע מיידל נוצט כמעט נישט מיט די הענט ווען דער זכר איז צוגעטשעפעט צו איר פון הינטן, זי דרייט זיך איהר אייזל און שטויסט אויף דעם האָן מיט איר מויל. אויב נאָר איר ציץ זענען גרעסער, זי וואָלט האָבן ראַבד זיי נאָך, אָבער וואָס איז בנימצא איז ווי עס איז, און אַזוי עס וועט טאָן!